Το σάρκωμα είναι ένα σπάνιο είδος καρκίνου. Είναι διαφορετικό από τους κοινούς καρκίνους επειδή συμβαίνει σε διαφορετικό είδος ιστού. Τα σαρκώματα αναπτύσσονται στον συνδετικό ιστό – κύτταρα που συνδέουν ή υποστηρίζουν άλλα είδη ιστού στο σώμα.
Αυτοί οι όγκοι είναι συνηθέστεροι στα οστά, τους μυς, τους τένοντες, τους χόνδρους, τα νεύρα, τα λίπη και τα αιμοφόρα αγγεία των χεριών και των ποδιών, αλλά μπορούν επίσης να συμβούν και σε άλλες περιοχές του σώματός.
Αν και υπάρχουν περισσότεροι από 50 τύποι σαρκώματος, μπορούν να ομαδοποιηθούν σε δύο κύριους τύπους: Σάρκωμα μαλακού ιστού και σάρκωμα οστού ή οστεοσάρκωμα.
Το σάρκωμα μπορεί να θεραπευτεί συχνά με χειρουργική επέμβαση για την απομάκρυνση του όγκου.
Παράγοντες Κινδύνου
Δεν γνωρίζουμε ακόμα τι προκαλεί το σάρκωμα, αλλά γνωρίζουμε κάποια πράγματα που ενέχουν τον κίνδυνο να αναπτυχθεί:
- Κληρονομικότητα.
- Νόσος του Paget.
- Νευροϊνωμάτωση, σύνδρομο Gardner, αμφιβληστροειδοβλάστωμα ή σύνδρομο Li-Fraumeni.
- Έκτεθεί σε ακτινοβολία, ίσως κατά τη διάρκεια της θεραπείας για έναν προγενέστερο καρκίνο.
Συμπτώματα
Το σάρκωμα μαλακών ιστών είναι δύσκολο να εντοπιστεί, επειδή μπορεί να αναπτυχθεί οπουδήποτε στο σώμα. Πιο συχνά, το πρώτο σημάδι είναι μια ανώδυνη διόγκωση. Καθώς αυτή γίνεται όλο και μεγαλύτερη, μπορεί να πιέσει τα νεύρα ή τους μυς και να έχει ως αποτέλεσμα την δυσκολία της αναπνοής κ.α.
Το οστεοσάρκωμα μπορεί να παρουσιάσει προφανή πρόωρα συμπτώματα, όπως:
- Έντονο πόνο μακριά και επάνω στο προσβεβλημένο οστό, ο οποίος μπορεί να είναι χειρότερος τη νύχτα.
- Οίδημα, το οποίο συχνά ξεκινά εβδομάδες μετά τον πόνο.
- Δυσχέρεια βάδισης, εάν το σάρκωμα είναι στο πόδι.
Τα παιδιά και οι νεαροί ενήλικες εμφανίζουν οστεοσάρκωμα συχνότερα από τους ενήλικες και επειδή τα υγιή, ενεργά παιδιά και οι έφηβοι έχουν συχνά πόνο και οίδημα (πρήξιμο) στα χέρια και τα πόδια, το οστεοσάρκωμα μπορεί να μην ενοχοποιηθεί για τους αυξανόμενους πόνους ιδίως μετά από αθλητικό τραυματισμό.
Διάγνωση
Ακολουθούν κάποιες από τις εξετάσεις που πιθανόν θα ζητήσει ο θεράπων ιατρός:
- Σπινθηρογράφημα οστών.
- Υπερηχογράφημα.
- Αξονική τομογραφία.
- Μαγνητική τομογραφία.
- Βιοψία.
Θεραπεία Σαρκώματος
Το πώς θα αντιμετωπιστεί το σάρκωμα εξαρτάται από τον τύπο, την εντόπιση, το μέγεθος και από το εάν έχει εξαπλωθεί σε άλλα μέρη του σώματός ή έχει μετασταθεί.
Με τη χειρουργική επέμβαση αφαιρείται ο όγκος. Στις περισσότερες περιπτώσεις οστεοσαρκώματος, ο γιατρός μπορεί να αφαιρέσει μόνο τα καρκινικά κύτταρα και δεν θα χρειαστεί ακρωτηριασμός.
Με την ακτινοβολία μπορεί να συρρικνωθεί ο όγκος πριν από τη χειρουργική επέμβαση ή να εξαλειφθούν τα καρκινικά κύτταρα που απομένουν μετά την επέμβαση. Θα μπορούσε να είναι η κύρια θεραπεία, αν η χειρουργική επέμβαση δεν είναι επιλογή.
Τα φάρμακα χημειοθεραπείας μπορούν επίσης να χρησιμοποιηθούν με ή αντί για χειρουργική επέμβαση. Η χημειοθεραπεία είναι συχνά η πρώτη θεραπεία όταν ο καρκίνος έχει εξαπλωθεί.
Επιβίωση με Σάρκωμα
Οι περισσότεροι άνθρωποι με διάγνωση σαρκώματος μαλακών μορίων θεραπεύονται μόνο με χειρουργική επέμβαση, εάν ο όγκος είναι χαμηλής επιθετικότητας. Αυτό σημαίνει ότι δεν είναι πιθανό να εξαπλωθεί σε άλλα μέρη του σώματος.
Τα πιο επιθετικά σαρκώματα είναι και πιο δύσκολα στη θεραπεία.
Το ποσοστό επιβίωσης για το οστεοσάρκωμα είναι μεταξύ 56% και 90% εάν ο καρκίνος δεν έχει εξαπλωθεί σε μακρινά μέρη του σώματος.
