Η ηπατίτιδα αναφέρεται στη φλεγμονή του ήπατος. Υπάρχουν πολλές διαφορετικές πιθανές περιπτώσεις ηπατίτιδας. Στις περισσότερες, η ηπατίτιδα αναφέρεται σε ιογενή λοίμωξη του ήπατος που προκαλεί μακροπρόθεσμη βλάβη. Οι τρεις πιο συνήθεις τύποι ηπατίτιδας είναι τα Α, Β και C.
Η ηπατίτιδες Α, Β και C οφείλονται στην πραγματικότητα σε τρεις διαφορετικούς ιούς. Η ηπατίτιδα Α παρουσιάζεται μόνο σε οξεία μορφή ή σε βραχυπρόθεσμη λοίμωξη. Η ηπατίτιδα B και C στην αρχή μπορει να είναι οξεία, αλλά ο ιός μπορεί να παραμείνει στο σώμα και να προκαλέσει χρόνια λοίμωξη. Δυστυχώς, δεν υπάρχει εμβόλιο για την πρόληψη του ιού της ηπατίτιδας C (HCV), σε αντίθεση με την ηπατίτιδα Α και Β.
Μεταδίδεται από το αίμα ενός ατόμου που έχει μολυνθεί από τον ιό της ηπατίτιδας C. Οι πιο συνηθισμένες αιτίες μόλυνσης περιλαμβάνουν την ανταλλαγή βελονών που χρησιμοποιούνται για ενέσιμα φάρμακα.
Παράγοντες κινδύνου ηπατίτιδα C
Οι υψηλότεροι κίνδυνοι για μόλυνση είναι:
- Xρήση ενδοφλεβίων φαρμάκων
- Μακροχρόνια θεραπεία αιμοκάθαρσης
- Τατουάζ ή βελονισμός από άτομα χωρίς άδεια
- Επαγγελματίες υγείας (έρχονται σε επαφή με το αίμα καθημερινά)
- Μετάγγιση αίματος ή μεταμόσχευση οργάνου από μολυσμένο δότη (πλέον όλοι οι δότες εξετάζονται)
- Νεογνά με μητέρα φορέα ηπατίτιδας C
Συμπτώματα
Πολλοί άνθρωποι, ειδικά εκείνοι που προσβλήθηκαν πρόσφατα από τον ιό, δεν παρουσιάζουν συμπτώματα. Ακόμα και αυτοί που πάσχουν από χρόνια μόλυνση μπορεί να μην ξέρουν ότι είναι μολυσμένοι μέχρι να εμφανίσουν κίρρωση. Ο συνδυασμός αρκετών από τα ακόλουθα συμπτώματα μπορεί να είναι προχωρημένη ηπατική νόσο:
- Κιτρίνισμα του δέρματος ή των οφθαλμών (ίκτερος)
- Κούραση
- Ναυτία και έμετος
- Σκούρα ούρα
- Πρήξιμο της κοιλίας
- Πυρετός
- Απώλεια της όρεξης
Διάγνωση
Εάν έχετε έναν ή περισσότερους παράγοντες κινδύνου για τη λοίμωξη, ίσως πρέπει να μιλήσετε στον γιατρό σας. Ο έλεγχος είναι ζωτικής σημασίας ακόμα κι αν δεν εμφανίζετε συμπτώματα. Αυτό οφείλεται στο γεγονός ότι ο HCV μπορεί να είναι κλινικά σιωπηλός για 20 έως 30 χρόνια πριν τελικά οδηγήσει σε κίρρωση, καρκίνο ή ακόμα και θάνατο.
Η ηπατίτιδα C είναι ένας ιός που μπορεί να θεραπευτεί. Εάν διαγνωσθεί νωρίς, μπορεί να προληφθεί σε μεγάλο βαθμό η βλάβη του ήπατος.
Γενικά, υπάρχουν δύο εξετάσεις αίματος που χρησιμοποιούνται για τη διάγνωση της ηπατίτιδας C. Εξετάζεται ένα αντίσωμα που παράγει το ανοσοποιητικό σύστημα σε απόκριση του ιού. Το άλλο εξετάζει συγκεκριμένα τα επίπεδα του ίδιου του ιού.
Όπως πολλά παθογόνα που μεταδίδονται από το αίμα τα τελευταία χρόνια, ο ιός της ηπατίτιδας C μεταδόθηκε στο παρελθόν πριν γίνει γνωστό ότι προκαλεί ασθένεια μέσω ιατρικών διαδικασιών. Ως εκ τούτου, τα άτομα που γεννήθηκαν μεταξύ 1945 και 1965 πρέπει να κάνουν έλεγχο.
Όταν γίνεται η διάγνωση ηπατίτιδας C, είναι σημαντικό να καθοριστεί ο βαθμός της ηπατικής βλάβης. Υπάρχουν διάφορες εξετάσεις για να ελεγχθεί η υγεία του ήπατος. Οι επιτυχείς θεραπείες για την ηπατίτιδα C μπορούν να μειώσουν ή να εκμηδενίσουν το ιικό φορτίο και τη συνοδευτική φλεγμονή.
Επιλογές θεραπείας
Υπάρχουν έξι γονότυποι του ιού της ηπατίτιδας C. Ο μόνος τρόπος να γνωρίζετε ποιον τύπο έχετε είναι μέσω των γενετικών εξετάσεων του ιού. Μερικοί τύποι είναι ευκολότεροι στη θεραπεία από άλλους και η θεραπεία συχνά βασίζεται στο συγκεκριμένο γονότυπο. Θα πρέπει να συζητήσετε τον έλεγχο και τα αποτελέσματά με τον γιατρό σας πριν επιλέξετε τις επιλογές θεραπείας.
Η θεραπεία συνήθως περιλαμβάνει συνδυασμό δύο ή περισσότερων αντιιικών φαρμάκων. Τα φάρμακα αυτά λαμβάνονται για τουλάχιστον 12 μήνες.
Διαφορετικά φάρμακα (και διαφορετικοί συνδυασμοί φαρμάκων) έχουν διαφορετικές παρενέργειες και ποσοστά επιτυχίας. Η έγκριση του FDA για το simeprevir (Olysio) στα τέλη του 2013 ήταν μια σημαντική εξέλιξη για τη θεραπεία. Μπορεί να προσφέρει θεραπεία για ορισμένους γονότυπους μέσα σε λίγες εβδομάδες ως μέρος ενός συνδυασμού προγραμμάτων αντιμετώπισης ιών.
Το 2014, το FDA ενέκρινε το ledipasvir-sofosbuvir (Harvoni).
